quarta-feira, novembro 30, 2005

Nadal, tempo de liortas (I)

De todos é sabido que no Nadal aumentan as separacións matrimoniais, as discusións familiares e un sinfín de malos rollos que xurden mentres andamos tan ocupados en ser bos e afectuosos. Por iso, canta, oh Musa, a cólera que no undécimo mes do ano desataron os tenebrosos invasores no noso traballo, a conta da organización do xantar de Nadal...
Posted by: hojasdehierba / 1:08 da manhã 4 comments

segunda-feira, novembro 28, 2005

Herba Moura

Rematei hoxe Herba Moura, o Premio Xerais deste ano. Nun principio, tiven a impresión de que non ía gostar, parecíame un estilo solemne, con excesivas reviravoltas... Mais un pouco máis entrada en páxinas, decateime de que o rexistro ía ligado ao personaxe que ocupa case totalmente o primeiro tercio da obra: a raíña Cristina de Suecia. Pouco a pouco, vaise alixerando o rexistro para axeitar o envoltorio ao realismo máxico á galega que parece invadir a obra na súa parte final. Gostei da mestura, que me pareceu xustificada polo texto. Tamén do tema, ainda que parte "sueca" foi a que menos impresión me fixo, quizáis por culpa de Greta Garbo, claro... Vaia, que o recomendo.
Posted by: hojasdehierba / 11:37 da tarde 1 comments

Anticipando...

Din que moitas veces tes morriña do que estás a piques de deixar... Hoxe mesmo, paseando polo parque do río, camiño da Biblioteca, comentabamos o Radical e máis eu que iamos botar en falta ese parque. O certo é que o máis que probable traslado chega nun momento no que estaba aquí bastante a gusto. Nada que ver de cando cambiei a outra vez, que só tiña alivio no corpo. Marcharei daquí con ilusión polas novas perspectivas que ofrece Extremacity, pero de seguro que tamén haberá un pouquiño de morriña. Tampouco creo que sexa nada malo ese sentimento, ao contrario, marcho por convencimento de que todo vai ir mellor alí, pero sabendo que esta etapa estivo moi ben. Hai un par de días, fun tirar unhas fotos dun dos meus lugares favoritos, para que non me esqueza e me dean ganas de voltar de cando en vez.
Posted by: hojasdehierba / 12:17 da manhã 8 comments

sábado, novembro 26, 2005

¡Vaia empanada!

Eu non sei se será cousa de que traballen tantas horas coma o pobre Miras Fole, ou se ese día tiveron unha cata e degustación do Capítulo Borrachísimo do Albariño, pero o certo e que aos de "REDACCIÓN CAMBADOS" do Diario de Arousa debeulles pasar algo gordo para ser quén de publicar na súa edición dixital un párrafo coma este:
El alcalde de Cambados, José Manuel Cores Tourís, ante la petición de diálogo por parte del Bloque para solventar el conflicto con la Consellería de Medio Rural, después de la anulación de 13 obras en las parroquias, reta a los nacionalistas a que convenzan á Xunta de que cumpra os seus compromisos e leve a cabo os traballos comprometidos no convenio, que foi eliminado de forma unilateral .
Todo o resto da noticia segue nesa especie de "bilingüismo peneque", así que non me resisto a poñer a ligazón, para que vexades que non esaxero.
Posted by: hojasdehierba / 3:26 da tarde 8 comments

sexta-feira, novembro 25, 2005

Parecidos

Estes días apenas paso polo traballo porque estou a facer un curso deses que organiza o meu propio empleador e que, por tanto, se imparten en horario laboral. A materia non é que me chistara moito, pero os puntos Maggi que reparten veñenlle de perlas a unha aspirante a trepa coma min, máxime tendo en conta que este cursiño de 35 horas puntúa algo así como a cuarta parte do que puntúa a licenciatura universitaria que estou a facer... Estes cursos adoitan a ter un profesorado vergoñento: rara vez preparan a materia e cando o fan, danlle un enfoque tan sumamente teórico que dan ganas de dicirlle que che pasen o material impreso, que xa o lerás na casa.
Esta vez foi diferente, o profe non nos saiu foleiro. Estanos a ensinar cousas e mesmo se preocupa de cambiar de tercio cada certo tempo para que non se faga pesado. Además, ten paciencia cos máis torpes do lugar. O malo e que ten un notable parecido con un Pepe Blanco máis novo e iso desconcentra moooito.
E agora marcho para o curso, que acabo de esgotar as 3 horas que podía faltar en toda a semana...
Posted by: hojasdehierba / 10:40 da manhã 2 comments

quinta-feira, novembro 24, 2005

Que siga a medrar

O blogomillo non deixa de medrar. Engado dúas ligazóns: unha dun blog bastante recente, outra dun que xa leva un tempo, pero que non tiña localizado.
Posted by: hojasdehierba / 12:22 da manhã 2 comments

quarta-feira, novembro 23, 2005

Siberia

O outro día falaronme dunha irlandesa que rematou, por azares da vida, cunha beca para aprender español/ensinar inglés nunha viliña da Siberia extremeña. Ao principio andaba desperada, e non é de extrañar... Despois comezou a facer amizades e acabou ligando co máis bruto da vila (ben é certo que con bastante probabilidade era case o único solteiro no seu rango de idade). As amigas inquiriron con tacto sobre a relación e a irlandesa deulles unha resposta sorprendente: non sabía se o rapaz era ou non bruto, porque cando falaba con alguén es español, salvo que fose descaradamente groseiro, apenas percibía se lle simpatizaba ou non, non era capaz de facerse impresións da xente coa que se relacionaba. Fíxome pensar a historia e sí que sinto algo similar cando falo con alguén en inglés. É máis, cando cheguei a vivir a Cádiz, durante os primeiros tempos, tampouco sabía facerme unha idea da xente: culturas distintas, case antagónicas. E tamén me decataba de que eles tampouco me entendían a min. Parece que as linguas teñen agochados certos matices que non sempre dominamos nin percibimos sequera.
Posted by: hojasdehierba / 8:20 da tarde 6 comments

terça-feira, novembro 22, 2005

Ai, Portugal

Dicíamos onte (ou algo así), que coméramos en Portugal. O sitio tiña as vistas que podedes apreciar na foto: Marvâo entre néboas, branco e cercado no cumio do monte. Hai un efecto óptico ben peculiar: cando un ve por primeira vez Marvâo, ao saír dunha curva e vindo de Cáceres, aprecianse ben as casas brancas e a muralla. Ao achegarse, deixan de verse as casas e só se ve a muralla, parecera case que imaxinaramos antes a vila que agora non vemos.
Ademáis diso, no restaurante servían unhas racións para xantar daquelas de antes: inmensas.
Posted by: hojasdehierba / 1:10 da manhã 6 comments

quinta-feira, novembro 17, 2005

A golpe de luns e aproveitando que o martes non curraba, marcho a facerlle unha visita de pernocta ao Radical, case un bis a bis, pero, por sorte, algo máis longo. Xantamos coas súas compañeiras de Profeslandia nun restaurante portugués. Falan da Lei Orgánica de Educación. Non lles gusta moito, ainda que por motivos bastante diferentes aos dos outros. Tamén comentan o programa de "calidade" que a Junta anda a espallar polos institutos e sacan peito: o seu instituto foi o curso pasado o de mellores resultados en selectividade de toda Extrema e Dura... e non é dos que levan programa de calidade. Non parece, pois, que o programa sexa moi decisivo, á fin. Sempre me choca as diferencias, non só na conversa, senon tamén na miña actitude na conversa, cando entro nese mundo de Profeslandia (cómpre dicir que Profeslandia non é un lugar concreto, senon... un ambiente). Xa imaxinarán os lectores deste blog que, habitualmente, non calo nin debaixo da auga. Mais en Profeslandia case sempre escoito ou, como moito, pregunto. As conversas son intelixibles, non se fan pesadas, pero sempre teño moito que aprender sobre o que contan.
Tralo xantar, marchamos o Radical e máis eu de visita turística portuguesa, pero iso xa é outra historia.
Posted by: hojasdehierba / 11:59 da tarde 2 comments

sábado, novembro 12, 2005

Terapias da libertade...

O meu traballo toca ben de cerca co asunto da violencia de xénero, maltrato hacia a muller, violencia doméstica ou como se lle queira chamar... Vexo que algúns políticos propugnan como solución (supoño que entre outras posibles) o estabelecemento de axudas económicas para estes casos. Seguramente, non estean de máis... Pero non din ainda con ningún caso real no que, tras dar o paso de denunciar, ela volvese atrás por falta de solvencia económica... Mesmo ao contrario: unha boa parte dos maltratadores son á súa vez toxicómanos ou alcohólicos e supoñen unha carga económica para a familia. Volvense atrás porque os botan en falta... a algunhas lles da vergoña expresalo así e din que "os perdoaron". Eles son adictos a ese mix tan divino de heroína e cocaína, que parece que é o que agora consume todo quisqui. Elas son adictos a eles. Quizáis a única solución para moitos casos sexan centros de desintoxicación para ambolos dous.
(Pois sí que me puxen intensa hoxe: como di unha compañeira do gremio, temos un traballo de "demasiado realismo".)
Posted by: hojasdehierba / 8:57 da tarde 3 comments

quinta-feira, novembro 10, 2005

¡Como o pasamos!

Na Ponte dos Defuntos fixemos unha escapada á Lombardía, Bérgamo-Lago de Como-Milán. Eramos catro e voltamos os catro engailados co lago. Foi unha gozada bordear unha parte da beira do lago no carro que alugamos e ver toda esa marabilla de paisaxe. Tamén foi unha marabilla que houbera un voluntario para conducir, sen protestar nin nada. O certo é que os ricos non che son nada parvos... non me extraña que tantos deles elixiran o lago para botar uns días. A foto foi sacada desde o coche, case ao azar.
Posted by: hojasdehierba / 8:43 da tarde 6 comments

quarta-feira, novembro 09, 2005

Entre o agropop e a invención literaria

Rin moito con este descubrimento de blog, e especialmente con este post que nos amosa cómo aforrar uns euriños no depósito do combustible dos nosos carros, a medio camiño entre os inventos do TBO e a creación literaria.
Agora mesmo estou a preguntarme se meu irmán o probaría co seu novo carro. Algo me di que vai ser que non...
Posted by: hojasdehierba / 8:08 da tarde 0 comments

terça-feira, novembro 08, 2005

Tardíamente, Le Carre

Miña cuñada bromeaba o outro día con meu irmán sobre as supostas "vocacións tardías" del... Será cousa xenética, pois eu teño una devoción máis que vocación tardía por Le Carre. Disfruto cos seus espías de medio pelo, xoguetes nas mans dos poderosos. Animada por isto e porque gostara de Cidade de Deus, a peli que nos deu a coñecer a Fernando Meirelles, fun ao cinema a ver "El jardinero fiel", baseada na novela do mesmo título. Hai tanta xente que fai boas críticas cinematográficas que me vou limitar a decir que gostei, que o destino que agarda a aqueles que tratan de loitar contra tantos abusos que teñen lugar no ¿Cuarto? Mundo me fixo pensar en Chico Mendes e súa morte anunciada a mans daqueles aos que amolaba a súa defensa da selva... Cambiamos Brasil por Africa e os recursos naturais polas menciñas e o barata que custa unha vida por aqueles lugares e o símil está probado.
Vaian vela... e se lles apetece, boten unha ollada a web, que é ben linda e ten unha música moi chula tamén.
Posted by: hojasdehierba / 11:05 da tarde 2 comments

This page is powered by Blogger. Isn't yours?