sábado, novembro 12, 2005

Terapias da libertade...

O meu traballo toca ben de cerca co asunto da violencia de xénero, maltrato hacia a muller, violencia doméstica ou como se lle queira chamar... Vexo que algúns políticos propugnan como solución (supoño que entre outras posibles) o estabelecemento de axudas económicas para estes casos. Seguramente, non estean de máis... Pero non din ainda con ningún caso real no que, tras dar o paso de denunciar, ela volvese atrás por falta de solvencia económica... Mesmo ao contrario: unha boa parte dos maltratadores son á súa vez toxicómanos ou alcohólicos e supoñen unha carga económica para a familia. Volvense atrás porque os botan en falta... a algunhas lles da vergoña expresalo así e din que "os perdoaron". Eles son adictos a ese mix tan divino de heroína e cocaína, que parece que é o que agora consume todo quisqui. Elas son adictos a eles. Quizáis a única solución para moitos casos sexan centros de desintoxicación para ambolos dous.
(Pois sí que me puxen intensa hoxe: como di unha compañeira do gremio, temos un traballo de "demasiado realismo".)
Opinions:
Sí que parece un trabajo de demasiado realismo... Y realismo duro.
Saúdos.
 
Cómpre manter a moral alta nese teu traballo, ¿non si?
 
Ah, sí... antes non era tan heavy, pero dende o mes de xullo, tivemos un cambio "estructural" que fixo que nos cheguen moitas "desestructuras" (familias, persoas...), por chamalo dalgún xeito.
Polo de agora, atúroo ben... ainda que teño pensado cambiar. Pero será por motivos máis ben xeográficos.
 
Enviar um comentário

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?