terça-feira, março 07, 2006

Para que despois digan...

...que a monarquía non serve para nada. Se non fora porque os principiños deron un par de voltas para esquivaren a lexislación española ao respecto (por outra banda, algo digno de eloxiar, dentro da tradición picaresca ejjpañola de toda a vida), dubido moito que agora fosen permitir os bancos privados para almacenar cordóns umbilicais. Pero se o xefe sae fóra da lei... haberá que mudar a lei para que volva o xefe para dentro ¿ou non era así o xeito de facelo? Por certo que á criatura estáselle a poñer unha cara de... ejem, ¿borbona?
Opinions:
xa o dixo Mafalda: "Todos somos iguales ante la ley, solo que unos son más iguales que otros". Apertas! e como dí a miña avóa non hai que pedirlle mazás á cerdeira...
 
A verdade é que non se pode explicar mellor. ¿Pero por que bancos privados? A verdadeira igualdade será cando eses bancos de células ( haiche bancos para todo ) sexan públicos e gratuítos. Apertas.
 
Supoño que algún día (espero que non moi lonxano) este tipo de cousas se realizará con toda naturalidade na mesma seguridade social. Mentres tanto, polo momento, será cousa de Borbóns, e por suposto haberá un feixe de fanáticos que, como sempre, discreparan por razóns éticas, morais, relixiosas... en fin, todo iso.
PD: a nena unha fermosura. Todo sexa dito.
 
A miña opinión ao respecto é que a existencia deste tipo de "bancos privados" contradice, polo menos en canto a principios éticos, a política en materia de transplantes, transfusións e demáis que se sigue aquí (non hai entidades privadas que asignen órganos transplantables, non se pode pagar a alguén para que "incube" un fillo por ti, os pais biolóxicos non poden elexir aos pais adoptantes...). En fin, esas cousiñas que, cando vemos algunhas cousas que pasan noutros países nos que estas cuestións están privatizadas, nos fan pensar que o noso sistema de saúde, con moitísimo defectos, non é dos peores...
Apertas.
 
Enviar um comentário

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?