domingo, abril 03, 2005

Blogs raros

Algo que me diverte é axexar na procura de blogs pouco habituais. Salgo de caza e de vez en cando atopo algún que realmente me gusta. Pero tamén un catálogo de "raros" que me fai sorrir. Raros para min, claro (no meu blog, o meu criterio, polo menos, mentras alguén non o retruque).
Así por exemplo, hai un cura que ten un blog... e tivo a pelegrina idea de chamarlle Mar adentro. A súa lista de ligazóns é digna de verse.
Doutra caste é Patrulla Nocturna, escrito por un policía que conta cousas do seu traballo. Unha mágoa que parece ser, polo que lin, munipa... e non podo con eles. Pero o rapaz ponlle ganas e ás veces da a sensación de estar lendo Canción triste de Hill Street... cando o que está contando é un control de alcoholemia de pura rutina.
Abraiada me deixou Odio a la novia de mi hermano, blog que naceu co obxectivo da autora de desafogar dun xeito pouco perigoso da xenreira que lle gardaba a moza do seu irmán e que, como se fora un culebrón de moitos capítulos, foi perdendo o seu fío argumental conforme a autora foi gañando en éxito amoroso. Neste momento da "película" empezo a pensar que a rapaza anda a copiar unha novela de Corin Tellado e aplicándoa a ela e o seu xefe...
En fin, terei que pensar en abrir una sección...
Opinions:
Non é unha idea pelegrina que un crego chame ao seu blog "Mar adentro". Son as verbas que dixo Xesús a Pedro en Lucas 5, 4. Eu as teño ditas en moitas ocasións i-as teño predicadas dende moitos anos, denantes de que viñera a película do Almodóvar.
Si lle cadra no seu blog pódolle enviar un artigo nun galego mais axeitado que escribín hai uns meses
contando os 100 kms que fixen camiñando dende Sarria até Santiago con uns rapaces.
 
Non hai día que a unha non lle aprendan algo novo. Grazas pola aportación, absolutamente inesperada, que me fai pensar que os camiños de Internet son ainda máis curtos do que pensaba :).
Se me achega a ligazón, lerei con gusto ese camiño, que fixen eu hai... pufff, quince anos, (asusta pensar que fai tanto), cun grupo de catequistas (eu era a rara, claro :) ), ainda que partimos un nadiña máis atrás: dende o Mosteiro de Samos.
Seguro que a lectura me ha traer bos recordos.
Saúdos.
Hai Cada.
 
ete e um blog raro: www.hoymurio.blogspot.com

Muito gostoso.
 
Enviar um comentário

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?