Correo
Ligazóns a outros blogs
- A canción do náufrago
- Alfaias
- A Lareira
- A Picara de Allegue
- Apunta para non esquecer
- Aranheira
- Al Calor de la Lumbre
- A Regueifa
- As Crónicas Prusianas
- As túas balas
- Beliscos Pequenos
- Bretemas
- Cabaseira
- Capitulo 0
- Casatlantica
- Cenicienta Proletaria
- Colineta
- Costa dos Arrieiros
- Cousas de Imeneo
- Cousas deste Tempo
- Delirios
- Desbarradas de Akin
- Dias estranhos
- El Casino
- Endurance
- eueoseeuu
- Facendome o Sueco
- Falabarato
- Fíos Invisibles
- Futuro en Ruinas
- Gradicela
- Haicu
- Mi vida como un chino
- Modesto
- Naraio Nazón
- Nemeth
- Noites de lúa neghra
- O Blog dos Pelachos
- O Enigma Albixoi
- O Ollo da Vaca
- Opaco
- O Pitiño
- O Quilombo
- Orballo
- O Reverso
- Os tempos que corren
- Paparruchas
- Polvo á Feira
- Predicando en el Desierto
- Rabudo
- Rei de Copas
- Si Home Si
- Tardes Xeadas
- Trosma
Xa van alá...
sexta-feira, março 18, 2005
Traballismo e lecer: xuntos pero non revoltos
Toda a semana sen tempo para o blog nin para nada... traballando mañá e tarde, son a vergoña do gremio. Bueno, eu e a outra compañeira que quedou tamén, claro. Agora ven o descanso que, por unha vez, será merecido.
Dos "exercicios espirituais" de Murcia, ¿qué contar? Que é un dos lugares máis raros nos que teña estado, esa terra branca, branca que parece cal e que resulta ser, por algún prodixio, tan fértil. Semella mesmamente unha paisaxe lunar. Polo demáis, moitas risas, moi boa xente, moita carallada e xa andamos a pensar noutra, que probablemente cadre polo Leste tamén.
O sábado houbo paseo pola marxe dun río e despois visita a este povo, que resultou curioso e que probou que ningunha das doce persoas que formabamos o grupo tiña nin o máis mínimo sentido da orientación. A foto, é do Radical, a de máis arriba, miña.
Dos "exercicios espirituais" de Murcia, ¿qué contar? Que é un dos lugares máis raros nos que teña estado, esa terra branca, branca que parece cal e que resulta ser, por algún prodixio, tan fértil. Semella mesmamente unha paisaxe lunar. Polo demáis, moitas risas, moi boa xente, moita carallada e xa andamos a pensar noutra, que probablemente cadre polo Leste tamén.
O sábado houbo paseo pola marxe dun río e despois visita a este povo, que resultou curioso e que probou que ningunha das doce persoas que formabamos o grupo tiña nin o máis mínimo sentido da orientación. A foto, é do Radical, a de máis arriba, miña.
Posted by: hojasdehierba / 9:20 da tarde 
