sábado, janeiro 15, 2005

Os perigos da xubilación

Cando unha pensa na xubilación imaxina un tempo no que un fai cruceros, adícase ó xardín (se o ten), a xogar ó golf (se é un pouco pijo) ou a botar un tute ou un dominó cos amigos (se é normal). Mais semella que na política as xubilacións cheiran a corno queimado e os partidos deberían de botarse a tremer cando algún dos seus "líderes" se xubila sen que sexa por sair cos pes por diante... A algúns dáselle por reescribir a Historia e, o peor, comunicar ós demais os novos desvaríos, a outros por pedir indultos que semellan a negación do seu suposto ideario e parece que a outros ese tempo de lecer lles estimula a producción literaria. Leo na boutade impresa que sae tódolos días en Compostela que Beiras andou a axustar contas cos upegas e deulle forma de libro. Non está mal: desafógaste e ademáis colles uns cartiños, que xa se sabe que co retiro a paga non da para todo. Non serei eu quén o culpe: anos e anos esquivando purgas stalinistas teñen que deixar pegada... Ainda recordo a historia que contaba o meu amigo X dun upega fanático que rulaba por Galiza Nova: cando se enteraba de que algún era homo, a súa frase era "¡modernos, que sodes uns modernos!"...
En fin, ainda así, menos mal que meu pai xa se xubilou hai uns anos e non parece que nos vaia a dar ningún susto :).

Posted by: hojasdehierba / 11:27 da tarde
Opinions: Enviar um comentário

<< Home

This page is powered by Blogger. Isn't yours?